| |
H.P.
yaşlı, sakalları uzamış, isteyerek ve inancı gereği
uzatmış ama bakımsız, uçları sararmış, sakallarının
ilgiye ihtiyacı var.
- Zamanım halim yok evlat…….. diyor.
Belli ki ilgisizlikten yana dertli görünüyor H. amca.
- 8 çocuğum var, hepsinden Allah razı olsun…….
Gönül bırakmıyor da….
- Anneleri öldü…. diyor.
En büyük destekçisi olarak gördüğü hayat arkadaşı Sultan anayı 11 yıl önce
kaybetmiş. Bir süre yalnız yaşamayı denemiş.
Alışamamış.
Çocuklarının yanına yerleşmiş.
Gelinlerinin sıcak ilgisini görememiş.
Hep Sultan anayı aramış.
Köyünde eski evinde yalnız yaşamayı, geçmişiyle birlikte olmayı, Sultan
ananın hayaliyle baş başa kalmayı tercih etmiş.
Ta ki 2000 yılı Kasım ayına kadar.
- 85 yaşındayım, elden ayaktan düşmeden, çoluk çocuğa yük olmadan
yalnızlığımı başka yaşıtlarımla paylaşayım……… diyor ve Huzurevine yerleşmeye
karar veriyor.
Zor karar vermiş.
- Kimsesiz değilim ama insan yaşlanmaya görsün....... çok çektim evlat
çooook……….
- Bir gün köyden şehre gidiyorduk. Kaza yaptık, yolda minibüsümüz devrildi,
çok şükür ölen olmadı, yaralılar vardı. Ben de yaralananlar arasındaydım.
Bizi hastaneye kaldırdılar. Benim kolum kırılmıştı. Acil olduğum için
doktorlar ilgilendiler. İlgi çok hoşuma gitmişti. İnsana o iyiliği evladı
yapmaz. Hepsi çok iyi insanlardı. 3 gün hastanede yattım. Hiçbir tanıdığım
yanıma gelmedi, arayıp sormadı. Hastanede tanıştığım insanlar senin
tanıdığın yok mu diyorlardı. Bu sözlere kahroluyordum. Olmaz mı hiç, 8 evlat
bi o kadar da torun……. Neyse ki oğluma telefon ettirdim, haber verdim…
Gelemedi….. İş yerinden izin alamamış… Torunlarımı gönderdi 3 gün sonra… Kız
torunum kibirlenmeden beni temizledi, çamaşırlarımı değiştirdi. Bir süre
yanımda kaldı. Ameliyat olmam gerektiği söylendi. Olsun dedim. Dedim ama
para istediler benden… oğlumun adına sağlık karnem vardı… bu işe anlam
verememiştim… devlet karşılar diyordum, param da yoktu, param yok dedim….
Köye git para bul, tarla sat dedi doktor…. Çaresiz kaldım. Kırık kolumla
köyüme geri döndüm.
- İşte böyle evlat, o kolum bu sol kolum, şimdi sakat.
H. amca umutlarıyla birlikte şimdi huzurevine yerleştirilmeyi bekliyor,
bundan sonra daha mutlu olacağını düşünerek, yeni bir hayatı şimdiden
kabullenmiş görünüyor. Yüzünde hep 85 yıllık yaşantının güzel ve mutlu
izlerini taşıyarak. |
|
