|
Sosyal Hizmet Uzmanı / Yazar
|
|
SOSYAL HİZMETİN TARİHİNDEN BİR KESİT
|
Geçmişten bugüne unutkan bir toplumuz. Gerek toplumsal yaşamımızda olsun gerekse kişisel hayatımızda olsun bu böyle. Biz birçok olayı unuttuk. Bunu da unutur muyuz? Bilmiyorum. Toplumsak hafızamızın her geçen gün yok olduğu, her şeyin çok hızlı tüketildiği günümüzde “değişim” sihirli bir güce sahip görünüyor. M.Ö. 535-475 yılları arasında Anadolu’da, Efes’te yaşamış filozof Herakleitos’un dediği gibi, “Değişmeyen tek şey değişimin kendisidir”. Değişim bir doğa ve toplum yasasıdır yani yaşamın vazgeçilmez gerçeğidir. Geçmişte ne olduğu bilmeksizin içinde yaşadığımız günü ve yarına dair sonuçları tahmin etmek de mümkün değildir. Türkiye’de sosyal hizmetin kuruluşu Himaye-i Etfal Cemiyeti (Himayeye Muhtaç Çocuklar)’ne dayanmaktadır. Himaye-i Etfal Cemiyeti, II. Meşrutiyet döneminde kurulan “Darüleytamlar”ın (şehit çocuklarına bakmakta) yetersiz kaldığı görülünce 1908’de kurulmuştur. Ulusal Kurtuluş Savaşı sırasında Himaye-i Etfal Cemiyeti'nin kurucuları İstanbul’dan ayrılarak Anadolu (Ankara)’ya geçmişler ve 30 Haziran 1921 tarihinden itibaren aynı isimle çalışmalarında devam etmişlerdir. Himaye-i Etfal Cemiyeti’nin adı 1935’de Çocuk Esirgeme Kurumu (ÇEK) adını almıştır. 12 Eylül 1980’de Türkiye’de Askeri Darbe olmuştur. Darbe hukuku her yere egemen olmaya başlamış ve Çocuk Esirgeme Kurumu da bundan payına düşeni almıştır. 5 Mayıs 1981’deki 51 No’lu Milli Güvenlik Kurulu Kararı ile kurum tümden feshedilmiştir. Kurum 24 Mayıs 1983 tarihinde kabul edilen Sosyal Hizmetler ve Çocuk Esirgeme Kurum kanunun kabul edilmesiyle birlikte Başbakanlık çatısı altında bir hizmet vermeye başlamıştır. Kurum 2011’de bir kez daha dönüşüme uğramıştır. 06.04.2011 tarihli ve 6223 sayılı Kanun Hükmünde Kararname’ye dayanarak kurumun yerine Aile ve Sosyal Politikalar Bakanlığı oluşturulmuştur. O günden bugüne bakanlık olarak gelişimini tamamlayamamış ve kurum ÇEK dönemindeki saygınlığından uzak bir görünüm sergilemektedir. Uzun yıllardır konuşulmasına rağmen ülke gerçekleri uygun bir Sosyal Hizmet Kanunu hazırlanamamıştır. 1959’da 7355 sayılı kanunla alanda araştırmalar yapmak için Sosyal Hizmet Enstitüsü kurulmuş ve 1961’de de sosyal hizmet eğitimi vermek üzere Sosyal Hizmetler Akademisi (SHA) açılmıştır. 1967’de Hacettepe Üniversitesi Sosyal ve İdari Bilimler Fakültesi bünyesinde Sosyal Çalışma ve Sosyal Hizmetler Bölümü (SOÇ) eğitimine başlamıştır. 12 Eylül Askeri Darbesi’nden sonra 20 Temmuz 1982 Yüksek Öğretim Kurumu (YÖK) yasasıyla Hacettepe’deki bölümü, bölüm başkanı Emre Kongar’ın kurduğu bölümü kapatmıştır. O gün bugündür kapanan bölüm söz konusu olduğunda Emre Kongar’ın kestirmediği sakalı da anımsanır. Akademiyi de Sosyal Hizmetler Yüksek Okulu (SHYO)’ya dönüştürmüştür. Günümüzde sosyal hizmet alanında eğitim- öğretim veren okul sayısı bir hayli artmış olmasına karşın ülke gündemi belirlemekten uzak bir görünüm sergilemektedir. Türkiye’de gerek alanda gerekse okul anlamında pek çok örgütlenmeler yapılmıştır. Bu alandaki örgütlenmelerden bahsedilirken hemen hemen bütün oluşumlardan söz edilirken, sosyal hizmetin ana kolunda çalışanlarının oluşturduğu Sosyal Hizmet Çalışanları Sendikası (Sosyal Hizmet-Sen)’den pek bahsedilmez. Unutkanlık ya da dalgınlık olabilir. Alanında bir ilk olan sendikamızın hatırlanması ve deneyimlerinden de ders çıkarılmasının bir sosyal hizmet görevi olduğu unutulmamalıdır. Kurulduğu dönemde büyük bir coşkuyla karşılanan Sosyal Hizmet-Sen nedir, ne değildir? Sosyal Hizmet Çalışanları Sendikası (Sosyal Hizmet-Sen), uzun bir çalışmanın sonucu 26 Eylül 1992’de toplanan kurucular kurultayının Ankara’da toplanması ve geçici yönetim kurulunun belirlenmesiyle, 19 Ekim 1992’de Ankara Valiliği’ne yapılan başvuruyla kuruluşunu gerçekleştirilmiştir. Kurucular kurultayında seçilen geçici yönetim kurulu üyeleri Burhan Görür (başkan), Ali Asker Ulusan (genel sekreter), Durak Yıldız, Esra Güler, Kahraman Eroğlu, Ali Sönmez, Mustafa Akyıldız ve Ayfer Gökşen’in de içinde bulunduğu 1.037 üye tarafından kurulmuştur. Sosyal Hizmet-Sen, o güne kadar kurulan hiçbir kamu sendikasının yapamadığını gerçekleştirerek, daha kurulduğun gün alanda çalışanların % 10’nun katılımıyla kurulma özelliğini taşımıştır. 22 Mayıs 1993’de toplanan 1. Olağan Genel Kurulu 3.500’e yakın üyeyi temsilen 312 delegeden 288’inin katılımıyla, SHÇEK sosyal tesisleri, Yenimahalle Kapalı Spor Salonu’nda yapılmıştır. Genel kurulda, her aşamada alınan kararlara çalışanların katılımını sağlamak, örgütlenme çalışmalarına hız vermek, sosyal hizmet çalışanlarının sesi olacak yayın organın çıkarılması, yeni bir tüzük hazırlanması, kamu çalışanlarının birliğinin desteklenmesi, işkolunda çalışanların sorunlarının çözülmesi ve grevli - toplu sözleşmeli bir sendika hakkının elde edilmesi hedeflerini önüne koymuştur. Geçici yönetim kurulunun yerine, Burhan Görür (başkan), Nazife Bulat (genel sekreter), Sadi Şahiner, Nuriye Bartan Küçük, Musa Şen, Fikri Akbin, Özer Taş, Ayfer Gökşen ve Cemal Gül yönetim kurulu olarak seçilmiştir.
Sendikanın 2. Olağan Genel Kurulu 15-16 Temmuz 1995 tarihlerinde
Ankara’da Türk Harb-İş salonunda, 238 delegenin katılımıyla yapılmıştır.
Toplantıda, daha önce hazırlanan tüzük tartışmalar sonucu kabul edildi.
Döneme damgasını vuran genelde kamu çalışanlarının özelde sağlık
işkolundaki sendikal birlik çalışmalarına katılması için seçilecek
yönetim kuruluna yetki verilmesi kabul edilmiştir. Ayrıca yapılan
seçiminde, yönetim kuruluna Burhan Görür (başkan), Durmuş Şahin (genel
sekreter), Özer Taş, Nadir Gültekin, Adem Bulat, Begüm Söylemezoğlu,
Songül Özbakır, Süleyman Rıdvanoğlu ve Bahattin Yılmaz seçilmiştir.
“Bu çerçevede; |
sosyalhizmetuzmani.org © Bütün hakları saklıdır. |